پس از اعلام بودجه ۵۰۰ میلیاردی بنیاد نخبگان ایران واکنش ها به ارزش گذاری ها و اولویت های کشور متفاوت بود.

بنیاد ملی نخبگان به عنوان نهادی برای پرورش و حمایت از نخبگان علمی، فرهنگی و فناوری کشور که با ارزش ترین سرمایه های ملی در جهت توسعه کشور محسوب می‌شوند، با چنین بودجه ای چگونه می‌تواند مسیر اجرای برنامه های راهبردی خود را طی کند؟

به گفته سعید خدایگان، قائم مقام بنیاد ملی نخبگان بودجه مورد نیاز این بنیاد برای اجرای ماموریت های خود ۶ همت است درحالیکه بودجه اختصاص یافته تنها با ۲۰ درصد افزایش نسبت به سال گذشته، ۵۰۰ میایترد تومان است.

مأموریت های این سازمان در جهت تربیت نخبگانیست که اصلی ترین رکن رشت اقتصادی، علمی و فناوری کشور خواهند بود و بودجه ۵۰۰ میلیاردی برای این ماموریت مهم و حیاتی که می‌تواند شرایط توسعه کشور را متفاوت کند، تنها می‌تواند هزینه های اداری را شامل شود و پیشبرد اهداف راهبردی میسر نخواهد شد.

این بودجه ها در مقابل هزینه هایی که برای جذب بازیکنان فوتبال خارجی نه چندان با کیفیت می شود نشان از عدم اولویت گذاری درست دولت ها دارد.

بازیکنانی که با هزینه های هنگفت وارد کشور شده بدون داشتن خروجی مناسب تنها موجب هدر رفت سرمایه های مالی خواهند شد درحالیکه سرمایه های انسانی یک کشور است که می‌تواند موتور محرک اقتصاد، توسعه و ارتقا جایگاه آن را به ارمغان بیاورد.

رقم های سرسام آوری که هر ساله برای جذب بازیکنان خارجی فوتبال هزینه می‌شود، بیانگر بی توجهی به با ارزش ترین سرمایه موجود است.

بحث عدم جذب بازیکنان بین المللی نیست، موضوع بر سر ایجاد توازن در تخصیص منابع مالی کشور است. اگر هزینه هایی که برای ارتقای فوتبال حرفه ای انجام می‌شود در تناسب با هزینه های حمایت از نخبگان جوان به عنوان ستون های پیشرفت کشور باشد، ارزش انسانی و ورزشی فرصت رشد و توسعه برابر را دارا خواهند بود.

در سه پرونده اخیر لیگ برتر فوتبال که برای جذب بازیکنان خارجی صورت گرفت، مبلغ ۴۱۶ میلیارد تومان برابر با کل بودجه بنیاد ملی نخبگان هزینه شد.

این ارقام نشان از تبعیضات و نبود نگرش اولویت گذاری درست در ساختار کلان دارد.

بنظر می‌رسد نیاز به یک بازنگری عمیق در خصوص مسیر تخصیص منابع است تا بودجه های کشور در راه حمایت از سازمان های نخبه پروری شود که با پایان نامه های قوی، ایده و طرح های فناورانه، نو و متفاوت راه تازه ای را برای تولید و رشد اقتصادی ساخته و جایگاه علمی کشور را ارتقا می‌دهند و درآمد های حاصل از آن نیز می‌تواند در سایر بخش ها استفاده شود.