سینمای ایران که با چالش‌های تولید، پخش و اکران روبه‌رو است، به دلیل تعدد جشنواره‌های سینمایی نه‌تنها پیشرفتی نداشته، بلکه این رویدادها اغلب بدون خروجی مشخص و صرفاً بهانه‌ای برای هزینه‌کرد بودجه‌های فرهنگی شده‌اند. برخلاف کشورهای پیشرفته که با جشنواره‌های محدود و هدفمند، به رشد تولیدات و جذب سرمایه کمک می‌کنند، ایران با جشنواره‌های بی‌ثمر و غیرهدفمند مواجه است.

جشنواره‌های مطرحی مانند کن یا بوسان به حمایت از تولید، توزیع بین‌المللی و جذب بازارهای جهانی می‌پردازند، اما جشنواره‌های ایران به تبلیغات و مراسم محدود شده‌اند. کارشناسان بارها بر کاهش تعداد جشنواره‌ها و تمرکز بر حمایت واقعی از تولید فیلم تأکید کرده‌اند، اما نهادهای برگزارکننده بیشتر به حفظ بودجه و موقعیت خود اهمیت می‌دهند. برای ارتقای سینمای ایران، بازنگری در سیاست‌های جشنواره‌ای و هدایت بودجه‌ها به سمت تولید آثار ارزشمند ضروری است.